Walang inaksaya,
Ni-isang patak ng lambing,
nang bibig nung riple’y
pahiyawin.
Sa paghimig ng mga bala’y
mga mata’y piniringan,
at mga tenga’y ipinikit
ng kinulimbat na
–dugo.
Bawat haplos ng araw
ay pagtuyo ng mga
nakabara sa pandinig.
Bawat hagupit ng gabi’y
pagdami ng bungong
nakaharap sa mga
–mata.
Kailan matutunaw
ang kalyo sa mukha
ng siyang may gapos
sa leeg ng baril?
